Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn, T, L nie notują

Formy: lp M. alienacja; D. alienacyi; B. alienacją; ~ lm B. alienacje

Etymologia: <łac. alienatio>

Znaczenia:

1.prawn. co, od czego »przeniesienie prawa własności kogo innego drogą aktu prawnego (darowizny, sprzedaży i in.), oddanie, darowanie, odłączenie czego«: Coż, ábo ten Zakonnik posłány był do Moskwy, o álienátią Smoleńská, y Siewierzá? LubJMan 120. Niechżeby konstytucya stanęła, przez ktorą ta alienacya dobr krolewskich powinnaby się wrocić ad Dominium Rzeczypospolitey. LeszczStGłos 35. Szosta [negocjacja] [...] Respektem niektorych miast zastawy, lub Alienacyi, pewne Summy w Niderlandzie Cesarskim. MerkHist 1104. Przyznał Senatorom Małopolskim, się słusznie uymowali o alienacyą Łucka od korony. NiesKor II 258. [Jan Kostka] alienacye dobr kościelnych zkassował; y Plebanowi katolickiemu oddać skutecznie rozkazał. NiesKor II 652.

2. »zagarnięcie czyjej własności, grabież«: Tomasz Malotka Opanował nullo jure wszystkie włoki należące do starostwa tej wsi [Łężyce]. Nadto i wielką część lasów [!] za swój chce mieć i wycina [...] Ponieważ tedy o wielką alienacyją bonorum regalium w tej wsi i lesie idzie [...] Henricus Melorus [...] coram nobis protestatus est. InwPuck 59.

3. »niechęć, wrogość do kogo«: Hornostain kazał go [Francuza] obiesic, to się iednak tym sprawiło, ze tam przecie były Semina alienatij Zołnierzow przeciwko wodzowi. ŻółkPocz 24.