Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI (supl.), T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn nie notują

Formy: lp M. altaria; B. altarią

Etymologia: <śr. łac. altaria>

Znaczenia:

»fundusz przeznaczony na utrzymanie określonego ołtarza«: Z tych Jan Piotr Dawbor Musnicki, leży w Kiernowie ostátni dziedzic ná Musnikách, żona iego fundowałá bogatą altaryą w Kiernowie. NiesKor II 22. Dobrochna z Baranowa, 1488 na tychże dobrach na Altaryą Ostrzeszowską dwadzieścia grzywien czynszu zapisała. NiesKor II 504. [Fabian Konopacki] w Grodnie OO Bernardynow fundował, y altaryą w Kościele Katedralnym Warmińskim. NiesKor II 593. Altarya. Stifftung zu einem Altar. Chapelenie, revenu fondé pour l'entretien d'un autel. T III 6.