Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: AMARYKOWAĆ, *AMERYKOWAĆ

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują

Formy: bezok. amarykować; ~ cz. ter. lp 1. os. amarykuję; lm 2. os. amerykujecie; ~ cz. prze. lp m 3. os. amarykował; ż 3. os. amarykowała; lm nmos 3. os. amarykowały

Etymologia: <łac. amaricare>

Znaczenia:

»narzekać, uskarżać się, żalić się; ubolewać nad czym«:

Rekcja: na co, za co

Amárykuię/ Polonice styskuię/ Vskarżam się/ Skwierczę. Amarico parum Latinum est [...] vide Gorzko czynię. Kn 6. Na śmierć iednak/ która się z swym męstwem tak surowo na waszego syna wysworowaia amerykuiecie. WojszOr 342. Jmp marszałek nadw. kor. śpiewaczka swego kazał rznąć [...] na co król jm. i księżna jm. dobrodziejka bardzo amarykowała. SarPam 33. [...] inne rácye dostátecznie I. O. Xiążę I. M. Kárdynał exposuit et exaravit etc ná co Ich M. PP. Litewscy poczęli byli ámárykowáć y z tám tey konferencyey roziecháli się. GazWarsz 1701 9VII 1 nlb. A wtém król August począł pośpieszać do traktatu, któremu umówiono miejsce w Lublinie, a na trzy tygodnie przed zaczęciem się jego stanęło solenne armisticium, które miało trwać dokąd rezolucya pokoju albo wojny nie stanie. Wojska konfederackie niewymownie na to amarykowały [...]. OtwFDziejeCzech 274. Cięszko mi amarykować za to przychodzi że ci takim w smak idzie bydz naukiem [nieukiem]. MikSil 156. Amarykuię, utyskuię. klagen. se plaindre. T III 6.