Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: AMMONITA, AMONITA

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1632

Formy: lp M. Ammonita; C. Amonicie; ~ lm M. uż. osob. Ammonitowie; D. Ammonitów // Amonitów; B. uż. nosob. Amonity; Ms. Amonitach

Znaczenia:

»członek starożytnego plemienia aramejskiego zamieszkującego na terytorium Zajordania, na północny wschód od Moabu«: NIe wnidźie też Ammonitá/ y Moábcżyk/ do zgromádzenia Páńskiego/ áni dźieśiąte pokolenie jich, nie wnidźie do zgromádzenia Páńskiego áż ná wieki: BG Pwt 23, 3. Uskromił [Dawid] nápuszone pychą Amonity, Kárki schylił pod Járzmo, z wolności dáł kwity. Zá złość, co Posłom Jego wyrządzili wprzody, Kázał iák Błaznom, zá to, golić po puł brody. Suknie poobrzynano dla zupełney káry, Zádnemu Amonicie Krawiec nie brał miary. DrużZbiór 90.