Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, SW, SJP notują
SStp, Kn, T, L, SWil nie notują

Formy: lp M. antydotum; B. antydotum; ~ lm M. antydota; B. antydota

Etymologia: <łac. antidotum, z gr.>

Znaczenia:

med. »lekarstwo, odtrutka«: Wszakoż barzo kosztowną w nim glinę kopaią/ Ktorą za Antidotum nayprzednieysze maią. Przeciw każdey truciźnie. RoźOff C3v. [...]gdyż mogło to ták bydź w ten czás/ kiedy on Mithridates krol Pontski iednę rzecz z drugą mieszáiąc / á doṡwiáczáiąc ná złoczyńcách; vrobił ono lekȧrstwo od siebie názwáne: ále potomnych czásow/ kiedy Andromachus senior Neronow Medik / wźiąwszy przed się ono Antidotum Mithridatis, y przydawszy trochyscos z iászczurek/ káżde ziele/ y káżdą mȧterią ták rostrząsł/ że vważnie wszytkie wchodzące máterié w to lekárstwo są w iednę kupę zyednoczone y pomieszáne. Niepoprawne zródło 129-130. Antydota często używać iakie są. Theriaca [...] y inne osobliwe obacz w teyże książce na początku. VadeMed 253.

◼ Przenośnie: ◼ Zawsze antidota na nieprzyjacielskie zamysły do ich postępków stosować się muszą. [1621] MalListy 190.