»tłum, hurma, gromada«: Jeszcze nie przeminęło całe pół miesiąca, A już śmierć dobierała piątego tysiąca; Przetoż wszytkim się zdało, by i skórą własną Ubłagać psów zajadłych [kozaków] archandyją straszną.ZimBSiel169. Ione Archandye, wyniosszy swe dzidy Stoią w mieyscu iak wryte ani się ochydy Ani boią Cesarza.PotWoj93. I tak się ta wszytka Archandya do Zamku wwaliła, przywitana bębnami, Trąbami y Surmami.HistBun25v. Powiada Márek Swięty, ze wypráwił wszystkich Pan nász od siebie, á tylko wziął z-sobą Piotrá, Ianá, i Iákobá; dáie Pan nász przykład, gdy idziesz w-gościnę, nie chodź brácie z-archándyią, z-ludźmi, i czeládzi wielą, dość kilka; oto Pan nád Pánámi, z-trzemá tylko wszedł do Domu Książęcego.MłodzKazII, 291. Chciał iezcze mowić: iak ią długo niesła, Ale mogł w nocy doyrzeć fala morska, Lecz że na to spadł Eumeneś [!] z krzesłá, Przeięłá serce nowina mu gorská, Rzucą Doktorzy, do swego rzemiesłá, Owego wziąwszy Archandya dworska, Niosą na Pałác, y kładą w namiecie, Choć niewie ieśli był kiedy na świecie.PotSyloret 345 (Ss3). Wielkanoc odprawiłem wesoło, przy zacnych gościach, bo był u mnie książę imć Mikołaj Radziwiłł, jp. chorążyna mińska i jp. Urbanowiczowa siostrzenice, jp. kapitan Czewkin i p. porucznik Hrehory Bobarykin; piliśmy i tańcowali, i w wesołości a inwencyach jéj rozmaitych trzy dni hulaliśmy, czwartego do Dworca całą archandryą pojechaliśmy, wymyślając sposoby nowe wesołości.ZawiszaPam148-149. Na pałacu trudno go [króla] widzieć przed wartami i rozeznać w archandyi panów po cudzoziemsku.MałpaCzłow237. Rusza się [król] z miejsca swojego i z nim wszytka panów i pań archandryja.MałpaCzłow247. Ich [ludzi] unosi miękkie łoże, a twoje ciało żłóbek. Wół i osioł podobają się tobie, a im archandyja długa.RódLudzOkoń37.