Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: ARFISTA, HARFISTA

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI), SW, SJP notują
SStp, SWil nie notują

Formy: lp M. arfista // harfista; C. arfiście; N. arfistą

Etymologia: <śr. łac. harphista>

Znaczenia:

1. »muzyk grający na harfie«: Hárfistá/ Nablista [...] Sambucista [...]. Kn 223. Hudec: Arfista: citrzysta: skrzypek. JaśDict 58. O muzyce instrumentalney Duch S. potwierdza/ że nią grający Harfista Ducha prorockiego wzbudził w Elizeuszu. KancPol 7 nlb.. JOUEUR [...] Lutnista Cytrzysta Arfista Cymbalista Klawikordzista etc. co gra ná iákim instrumencie strony maiącym. DanKolaDyk II, 164. Poki Dawid pasł Owce, poki był Arfistą, poki kostur miał w ręku y pił wodę czystą [...] Poty tez kochał BOGA. DrużZbiór 89.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ arfista pański: Ten troski nie znał/ kogo oná [kobza] uweseli. Y po grzebieniuć słyszę komu iest wesoło [...] Arphistá páński Muzyk niech się też ozowie/ Y po tym [Dawidzie] kiedyś w plęsy chodzili Zydowie. MorszHRoz B4v. Także z mądrych magistrow naszych mąż wsławiony Nauką [Barlaam], iako z iakiey wysokiey ambony Też pieśń z Arfistą Pańskiem, gra. DamKuligKról 108.

◼ Przenośnie: ◼ JOUR [...] ZŁODZIEY. Arfista z niego chapliwy ruchliwy. DanKolaDyk II, 173.

2. »rzemieślnik robiący harfy«: JOUER [...] FAISER d’instrumments de musique [...] SKRZYPEK, lutnista, Arfista [...] ten co iakie instrumenta robi. DanKolaDyk II, 164.