W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 24.03.2019
ARGUMENTOWAĆ czas. ndk
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: bezok. argumentować; ~ cz. ter. lp 1. os. argumentuję; 2. os. argumentujesz; 3. os. argumentuje; lm 3. os. argumentują
Etymologia: <łac. argumentari>
Znaczenia:
1. »dowodzić, uzasadniać, przytaczać argumenty«:
Rekcja: co, czym (przeciwko komu)
Zły Logik P. Pleban/ zapomniał Dyalektyki; bawiąc sie nowinami Sam Micanus inaczey argumentować vczy. SzemGrat 29. Czemusz, że iest nieogarniony [Chrystus], przeto Rabinie, przeciwnym sposobem miałbyś argumentować mowiąc: Począł się w żywocie Panieńskim. KorRoz 89. Szumny Rhetor z niego Trzech słow nie umie słusznie wyrzec y napisac tosz z nim do Philosophiey a potym do domu Bo Vmie in Barbara cos argumentowac nie wszkole ale wMiescie. OpalKSat 3v. S. Ambroży [...] Długą dysputą argumentuie przeciwko Genetliakom y Astrologom indukuiąc przykłady z Pisma Bożego. BystrzInfZup 6 nlb.
2. »wywodzić, dedukować, wnioskować«:
Rekcja: z czego
Z ktorych słow Boskich tak argumentować możemy: Kim się Bog brzydzi/ ten jemu służyć nie może. GdacPrzyd 44.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK