Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *ARLEKIN, HARLEKIN

Słowniki:
L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1672

Formy: lp M. harlekin; D. arlekina; ~ lm M. uż. osob. arlekini; D. arlekinów

Etymologia: <wł. arlecchino>

Znaczenia:

1. »postać z włoskiej komedii dell’arte, pajac, błazen«: Oni [wielcy panowie] takie akcyje [wybryki służby] w proporcyją niejakiej dworskości ludzi swoich układają swobodnie, ciesząc się jakoby najsubtelniejszą arlekina transakcyją. MałpaCzłow 280. HARLEQUIN [...] OSOBA śmieszna Komedyina. Harlekin. DanKolaDyk II, 115.

◼ Przenośnie: ◼ W Piśmie są cale nie biegli, w Wierze Arlekini, co raz inną trzymaiący Sektę [obywatele państwa Mogol]. ChmielAteny II 589.

2. »pies rasy wywodzącej się z Włoch«: Arlekinow [...] 2. ArchRadziw 318, 14.