Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1627

Formy: lp M. arytmetyk; B. uż. żyw. arytmetyka; N. arytmetykiem; W. arytmetyku; ~ lm D. arytmetyków

Etymologia: <łac. arithmeticus, z gr.>

Znaczenia:

»człowiek biegły w liczeniu, w arytmetyce, matematyk«: Przydaie P. Pleban że Jezuici wielkie intraty maią; Na to się odpowiada; nierachowaliście ich intrat miły Panie Arythmetyku; maią intraty/ prawda/ ale takie zktorymi długow pewnie siła. SzemGrat 134. Ktoryż Arythmetyk świadomy rachuby Może zliczyć złe świata pełne bied, y zguby? DamKuligKról 12. Aby był Arytmetyk; dla komputowania sumptu, miary y proporcyi struktury [o architekcie]. BystrzInfArch A1.