W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 22.01.2020
*ASESORIA rzecz. ż
Słowniki:
T, L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1644
Formy: lp D. asesorii; B. asesorię; asesorią; Ms. asesorii; asesoriej
Etymologia: <śr. łac. assessoria>
Znaczenia:
prawn. »sąd złożony z dygnitarzy królewskich, rozpatrujący sprawy wielkiej wagi, zwłaszcza o dobra koronne, o przywileje; posiedzenie takiego sądu«: Wiadoma to kozdemu/ że zapozwany ziemianin z ziemstwa do grodu/ z grodu do Trybunału/ z Trybunału do Assesory/ z Assesory do Relacy [...] pomykać musi. WojszOr 236-237. Nie mogę ná koniec zágrześć i pominąć milczeniem/ godnych subjecta Sług. W K. Mości/ Ministerii mei w Kancelaryey/ w Asesoryey/ ná Komisyách/ Poselstwach/ i rożnych funkcyách adjutores. PisMów II 396. [Zabiełło] jechał do Brześcia na asesorię, dla rozsądzenia się o starostwo wilkijskie z Grothuzem. MatDiar 218. Sapieha, kanclerz wielki W. Ks. Lit., asesorią sądził [...] uczynił mię asesorem, kazawszy mi na tę funkcją przysiąc. MatDiar 219. Na tejże asesorii lit., ponieważ Hornowski, pisarz dekretowy lit., zachorował, za czym kanclerz kazał mi pióro asesorskie trzymać. MatDiar 221.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK