Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: AUSTER, *AWSTER

Słowniki:
SXVI, SWil, SW notują
SStp, Kn, T, L, SJP nie notują

Formy: lp M. auster; D. austra // austru; C. austrowi; ~ lm M. uż. nosob. austry; D. austrów; C. austrom; W. uż. nosob. austry

Etymologia: <łac. auster>

Znaczenia:

»silny, ciepły wiatr południowy, przynoszący często deszcz«: Między wszystkiemi wiatry, ktore wyliczaią niemasz ciepleyszego iako Auster, ktory z południa wieie. SykstCiepl 83. Od niego [Attamora] tak beł rosproszonem [lud, wojsko] Iako Afrycki piasek/ kiedy wstaie gniewliwy Auster. BirkOboz 43. A wy o Austry życzliwe dmuchaycie/ Y twarz y piersi łożem wam otwieram. TwarSDaf 60. Swiszczą kule wiatr siekąc, iako gdy po Strzesze Nadachu się wysokiem: tęgi Auster czesze. PotWoj 160. Już Phoebe kozorożec do austru ciepłego Woła cię zwykłym znaku gościńcem jasnego. MorszZWierszeWir I 407. Sniegi od Austrow topnieią. LucChrośPhar 312. Auster cedry wali dęby sciele mostem. MikSil 87v.

◼ Przenośnie: ◼ Jest wicher panna, Austra pokolenie I w stroju, w chodzie, niestatkiem gdy wienie, Wicher prawdziwy Każdego chciwy. BoczHirBad 197.