W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 20.06.2024
BŁĄKANIE rzecz. n
Słowniki:
SXVI, Kn, T notują
SStp, L, SWil, SW, SJP nie notują
Formy: lp M. błąkanie; Ms. błąkaniu; ~ lm D. błąkania; B. błąkania
Znaczenia:
»tułanie się, wałęsanie się; zagubienie się«: O królu to cyrkaskiem powiedam wam, który Po dość długiem błąkaniu przez pola, przez góry Przyszedł do mostu, aby konia wziął własnego, Lecz pozbeł za jakiemsi nieszczęściem drugiego. ArKochOrlCz III 98. Błąkánie/ Vagatio [...] Euagatio [...]. Kn 34. [...] Towárzystwo vstáło/ y prośi strudzone/ By/ z tych błąkánia morskich/ było vwolnione. OvOtwWPrzem 578. A po długim wrozmaite Cudzoziemskie kraie Wendruiącego piełgrzyma błąkanie [!] po nie bespiecznym Zabiegłego kupca Zeglowaniu scesliwa kiedyskolwiek godzyna poządani przynosi odpoczi nek [...]. HerbOr 54. Art. 30. O błąkaniu bydlęcia. Jeżeliby się też trafiło, żeby obłąkane jakie bydlę u kogokolwiek się zostało w oborze przy bydle, tedy do frejszulca powinno się oznajmić, a jeżeliby do trzeciego dnia nikt się nie odezwał, tedy do folwarku pańskiego frejszulc powinien kazać zaprowadzić. DziałTWilkKutrz 186. Błąkanie. das Herumtreiben. l'action d'errer, de vaquer. T III 55. Błąkánie/ Vagatio [...] das umbschweiffen. DasHünDict Pp. Opisałem ucieczkę waszą, długie błąkania, Przewodników cudownych, pokarmy, napoie, potyczki, i tryumfy. SierWKan A5v.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz *błąkanie się, *błąkanina.
Autor: WM