Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T notują
SStp, L, SWil, SW, SJP nie notują

Formy: lp M. błąkanie; D. błąkania; B. błąkanie; Ms. błąkaniu; ~ lm D. błąkania; B. błąkania

Znaczenia:

»tułanie się, wałęsanie się, błądzenie; gubienie się«: O królu to cyrkaskiem powiedam wam, który Po dość długiem błąkaniu przez pola, przez góry Przyszedł do mostu, aby konia wziął własnego, Lecz pozbeł za jakiemsi nieszczęściem drugiego. ArKochOrlCz III 98. Błąkánie Vagatio [...] Euagatio [...]. Kn 34. [...] W woynách/ lądem/ y morzem/ odpráwiánych Towárzystwo vstáło/ y prośi strudzone/ By/ z tych błąkánia morskich/ było vwolnione. OvOtwWPrzem 578. [...] A po długim wrozmaite Cudzoziemskie kraie Wendruiącego piełgrzyma błąkanie[!] po nie bespiecznym Zabiegłego kupca Zeglowaniu scesliwa kiedyskolwiek godzyna poządani przynosi odpoczinek [...]. HerbOr 54. [...] żáłuię siestrzyczko błąkánia w tym leśie twego [...]. BaranMiara 100. Art. 30. O błąkaniu bydlęcia. Jeżeliby się też trafiło, żeby obłąkane jakie bydlę u kogokolwiek się zostało w oborze przy bydle, tedy do frejszulca powinno się oznajmić, a jeżeliby do trzeciego dnia nikt się nie odezwał, tedy do folwarku pańskiego frejszulc powinien kazać zaprowadzić. DziałTWilkKutrz 186. [...] Náymnieyszey nocy niemasz ná błąkánie czásu Dzień ustáwiczny czerstwość niepotrzebna w czásu. JaklWiad 32. Błąkanie. das Herumtreiben. l'action d'errer, de vaquer. T III 55. Błąkánie/ Vagatio [...] das vmbschweiffen. DasHünDict Pp. Opisałem ucieczkę waszą, długie błąkania, Przewodników cudownych, pokarmy, napoie, potyczki, i tryumfy. SierWKan A5v.

◼ Przenośnie: ◼ To wprawdźie więcey służy tym ktorzy własnego rozumienia Psálmow mieć nie mogą/ iáko są pospolićie Pánny Zakonne: przetoż żeby serce przy odpráwowániu Godźin nie proznowáło y nie źiębło/ y z tesknośći do błąkánia tám y sám okáziy nie miáło/ lepiey ie tákimi y innemi myślámi y áffektámi zábawiáć. LairReg 81 [89]. ◼ TV baczyć potrzebá/ że ow ktory z przystoynym vmysłem y nabożeństwem poczyna mowić Godźiny swoie/ á potym w odmawiániu ábo śpiewániu rozrywa się myślą około rozmáitych przyszłych zabaw/ posług/ vrzędow/ nie bacząc onego błąkánia myśli [...] tákowy nie powinien onego znowu odmawiáć [...]. LairReg 85-86 [93-94]. ◼ A racz mi odpuśćić wszytkie niedoskonáłośći moie, ktoremi się przy tym słuchániu Mszy S, z błąkániá myśli moich przytráfiły. FrączDel 56.