W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 16.10.2025
BŁĄKANIE SIĘ rzecz. n
Słowniki:
SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T, L nie notują
Formy: lp M. błąkanie się; D. błąkania się; B. błąkanie się; N. błąkaniem się; Ms. błąkaniu się; ~ lm M. błąkania się
Znaczenia:
1. »tułanie się, wałęsanie się, błądzenie; gubienie się«: Z tey Wyspy [Rhodis] znowu ich Turcy A 1522 rugowali, a karol v. Cesarz Onym [Kawalerom Rhodyjskim] po długim błąkaniu się Roku 1530 Wyspę malta nazwaną oddać kazał y tę do tych czas osiadaiąc od niey teraz mnieyszą maią denominacyą. IntrHist 81. ERREUR [...] Ulissis errores [...] BŁĘDY błąkania się Ulyssesowe w długiey iego peregrynacyi po morzu. DanKolaDyk I, 526-527.
2. »do włączenia«: Záczym ia bacząc tákową twoię łaskawość/ odstąpić niechcę nigdy ćiebie/ státeczny chcę być w służbie twoiey/ y lubo nędzę záżyć przy tobie/ lubo też od iakiey inszey przygody śmierc by przyśpiáłá/ będę przy tobie IEZV kochány: dość bo iuż było błąkánia się y przewodnie z nieprzyiaćielem. HinPlęsy 472. [...] znákiem mi iest ckliwość! i krotkość báwienia się z-Bogiem: znákiem mi iest niespokoyność myśli/ i rozerwánie sercá mego/ i błąkánie się pámięći moiey po rozlicznych rzeczkách i zabáwkách w-ten czás/ gdy się rzekomo vdam ná zabáwę z Bogiem. DrużbDroga 145. [...] Moia Duszeczko, moia kochana gospodyni y towarzyszko ciała, wychodzisz teraz na błąkanie się po mieyscach, zimnych y straszliwych, nie będziesz mi więcey zartow stroiła, jakos zwykła y niebędę miał z ciebie krotofile. DrelPoc 17. Ta Wyspa iest naypierwsza wynaleziona od Kolumba za drugą iego bytnością, názwáná Desiderada od niego ná pamiątkę wielkiego uprágnienia znalezienia Ziemi po długim żeglowaniu y błąkaniu się po Morzu, y po długich groźbach ktore odebráł od Marynarzow. ŁubŚwiat 651. Siestrzeniec moy, pewnie nie wiedzący iak się we mnie wzmogła chęć błąkania się po świecie, przyszedł namawiać mię do przedsięwzięcia, tey z sobą drogi, a właśnie w tedy, kiedy poczynałem sam układać sposoby przedsięwzięcia nowey zeglugi. DefoeAlbRobin 62. [...] czas paszy schodzi na samym niepożytecznym błąkaniu się tam y sam bydła. DuhBrzPDzieło 556. Nie zostaie mi więc, tylko ięczeć nad twoim błąkaniem się, y wołać dzień y noc do oyca miłosierdzia, prosząc go usilnie, ażeby ci raczył otworzyć oczy: siostra twoia y Margrabia są tegoż wcale ze mną zdania nad stanem twoim. LepListy 67. Nareszcie po długim błąkaniu się, trafia Autor na ścieszkę, choć boczną, przecież niedaleką od celu, wystawuiąc gorliwość Filantropiczną w rozdawaniu nadgrod i pochwał użytecznym cnotom. SiarczDmochZakus 68. Wiek nasz doniesie to potomnym, z iak wielą przesądami walczyć potrzeba było, iak wiele zacieśnionych dróg rozprzestrzenić; niżeli wyszliśmy na koniec na owe iasne pola, gdzie iuż bez boiaźni błąkania się torem równym do nauk prawdziwie pożytecznych dążemy. KarpińFWymowa 4.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz błąkanie, *błąkanina.
Autor: WM