Słownik XVII wieku

Znaczenia:

1. »mylnie, fałszywie, w sposób wprowadzający w błąd; niesłusznie«: Ieżeli záś Piotr S. pobłądźić nie mogł; toć by go Páweł S, niesłusznie, i nierozumnie, i w cále błędliwie strofował. SczanPrawda 97. Umarł [Jan Koniecpolski, Kanclerz Wielki Koronny] 1455. 26. Mart: w Paproc: błędliwie nápisano 1405. 26 Mart: NiesKor II 580. Chciał iednak Grzegorz [papież Grzegorz XIII], áby tá popráwa kálendarza stosowałá się do Dekretow Concilium Niceńskiego względem czasu swięcenia Wielkieynocy. Co żebybyło ákkomodowáć, być musiáło, pierwsza: áby aequinoctium wiosnowe z 11. dnia Marca do ktorego wstecz się błędliwie było cofnęło, przywrocone było y posunione do dnia 21. Marca według konstytucyi Niceńskiey. BystrzInfChron 13 nlb..

2. »błądząc, błąkając się«: [...] Nie pewnym skokiem blędliwo biegáią, Po miękkiey trawie rospustne Koźlętá [...]. SenBardzTrag 8.

3. »po heretycku, po kacersku«: Potym wierzą [protestanci], że to á to Pismo S. iest wiernie nápisáne, i wiernie, przetłumáczone, że nic w nim nie odmieniono, nic nie przydáno błędliwie; nic nie uięto etc. Jáko to wiele czyniło, i cżyni! I iáko to, sámiż Dissydenći [...] Kálwini Lutrom, i innym Dissydentom, ábo Kátolikom zádáią, i ći też wzáiemnie onym; że to á to Pismo nie iest Kánoniczne, i Autentyczne. ále apocryphum i nie pewne etc. SczanPrawda 27-28. W ktorey predestynacyi [boskiej] teraz zbyt ciekáwie szperzą, á częstokroć y błędliwie ludzkie rozumy. [...] Atoli to przeznaczenie iáko iest dependuiące od przeyrzenia życia ludzkiego y dobrych uczynkow, ták pobłażáć złemu życiu heretycką illácyą nie powinno. BystrzInfCosm I3v.