Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BŁAHO, BŁACHO

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują

Formy: błaho

Znaczenia:

»licho, mało, nędznie; słabo«: Tę kość trudno przegryść Pánie Adwersarzu: y nie my/ ále wy błáho rzeczy swey bronićie/ y owszem iey zgołá nie bronićie. SzlichJoAntap 111. Błáho/ vide Nędznié/ Podło. Kn 33. Przyjmiże w uszy Twe Boskie, na chwałę Twą i pobudkę ludzi do szukania zbawienia wiecznego, Echo to trąby ostatecznej; prawda, iż krótko i błaho ode mnie wyrażone, ale je Ty uczyń przeraziste i w sercach ludzkich skuteczne, a bądź miłościw grzesznej duszy mojej. BolesEcho 3. [...] daleko większe grzechy dzieją się w państwie waszym, kiedy mężowie żony swoje tak błaho szacują, jako jedna, co za 18 talerów jest przedana. DiarSejm 180-181. Senat, starszyzna, lepsi i rozumniejsi albo ręce opuścili, albo moc i kredyt stracili, powaga królewska i senatu ustaje, narzekają wszyscy, a ci, którzy powinni, błaho albo nic nie robią i winę zwalają na inszych. KonSSpos 230. Błaho, adv. schlecht; auf eine geringe Art. de peu de valeur; d'une maniére vile; chétivement. T III 54. Lepiéy iest trzymać się przewodnika należycie doświadczonego, niż przybierać używanego bardzo błaho y rzadko. GenlisCzermAdele 27.

# Użycia metajęzykowe: # Błacho, Błachy, vid. Błaho, Błahy. T III 53