W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 13.01.2025
BŁAHOŚĆ rzecz. ż
Słowniki:
SXVI, L (XVI), SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn, T nie notują
Formy: lp M. błahość; D. błahości; C. błahości; B. błahość; Ms. błahości
Znaczenia:
»lichość, małość, marność; słabość«: A teraz przyjmi to, co z swej błahości Przynosi mój wiersz twej pańskiej zacności; Małyć dar, - lecz ty, jeślić na Setniku Zejdzie co, o mnie wiedz swym służebniku. VerdBłażSet 2. NIe nowiná to/ że wielkie y szláchetne narody niektore/ nieznáczność przodkow/ y błáhośc początkow swoich/ z ktorych poszli pokrywáiąc/ stárożytnośći y rodzáiu známienitośći/ lub to prawdźiwey lub zmyśloney chwytáią się: záczym z pierwszymi przodkámi swymi/ ábo do Bogow fáłszywych odwoływáią się/ ábo od potopu świátá y Korábia Noego záczątek swoy wywodzą. KromBłażSpraw 2. W takiéj błahości sił naszych, muszę W. K. Mość prosić, abyś z jakiéjkolwiek miary na augmentacyą wojska pozwolić raczył, mianowicie żebym listów przypowiednych na kozaki posłanych in sto praegnanti periculo zażyć mógł. RadziwKSprawy 41. A to powietrze co támtymi czásy było/ niedostátkuby ráczey niż błáhośći; ábo nikczemnośći Towárow przyczyną bydź miáło: iákoż było ná ten czás; ále iuż znowu gránice są otwárte/ y przychodźić ich tu zpotrzebę może. GrodDysk Dijv-Diij. Błáhość osoby mojey/ wieku nie doyrżałość [...] drogę mi do W.K.Mości ták/ walecznego Monarchy/ támowałá. DobrPol I, 92. To/ co mojá udolność/ y osoby mojey błáhość/ przed Krolem Iego Mością będzie mogłá spráwić/ gotow jestem. DobrPol I, 122. A iż mi błáhość moja nietayná/ o wybacżenie uniżenie upraszam/ że ták zacney Osobie/ moje ważyć śię śmiem prezentowáć służby. DobrPol I, 134. [...] czy nieśmiertelne Laury, zwyćięskie pálmy, y niezwiędłe nigdy ob ciues seruatos Korony twoie, zwyćiężco smoká piekielnego; czyli twoy wieniec liliowy, ktory niebieskiemu nieśiesz Oblubieńcowi, calathis dant lilia plenis, wybrána Oblubienico iego, wynieść wyżey? quis major est? nie iest to łátwa błáhośći moiey do rozwiązánia Quaestia. PiskorKaz 825. Ale na co zbiiać ich dowody, które się na niczym niezasadzaią; nie na rozumie, nie na dowcipie, nie na nauce, nie na doswiadczeuiu [!]; ale na próżnym tylko domysle, którego błahość, i głupstwo, samiż Wróżkowie, maiący coko lwiek rozgarnienia (:iako się wyżey pokazało:) poznaią. WłodekNauki 146-147.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM