Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, SWil, SW notują
SStp, Kn, T, L, SJP nie notują

Formy: lp M. błoneczka; N. błoneczką; ~ lm N. błoneczkami

Znaczenia:

1. »w organizmach żywych, tkanka okrywająca poszczególne narządy, otoczka, osłonka«: Nos wewnątrz bardzo cienką Błoneczką obćiągniony iest, w ktorey dopiero wspomnione suche żyłki rozłozone. Ta Błonka iak dla konserwacyi zdrowia, tak dla powonienia zawsze wilgotna być powinna: bo suchość iey Głowy Bolenie y inne nieznośne dolegliwośći rodźi. BeimJelMed 290. Wielka choroba osadza się w Błonce mozgowey dura mater nazwaney; ktora to Błonka nieznosnemi Kurczami przez obciążaiącą materyą ostrą, y grube chumory sciągniona y sciśniona bywa. A ponieważ ta błonka z inszemi błoneczkami ma kommunikacyą; dla tego ie tymże kurczem zaraża y sciąga; ktorym sama iest śćisniona. BeimJelMed 439.

2. »zaćma, katarakta«: Unquis et sagitra, Iest błoneczká żyłowáta białáwa, ktora od większych kąćikow oczu wychodźi, y rozszerza się po nich czásem y zrzenice zákrywa. CompMed 12.

3. »cienka, delikatna powłoka, otoczka, osłonka, wytworzona naturalnie na powierzchni czegoś«: A kolanká álbo członki [kłącza zapaliczki] ćienka błonecżká okrywa/ właśnie/ iáko ná trzćinie baczymy. SyrZiel 177.