Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Formy: lp M. ż błonista; n błoniste; D. ż błonistej; lm M. nmos błoniste; D. błonistych

Znaczenia:

»pokryty błoną; składający się z błony«: Pęcherki tłuste są błoniste y myszkowate naczyniá do chowaniá tłustości. KirchFac 13. Część krtąniá co leży nad gárdziele[m] [...] iest błonistá. KirchFac 45. Kości [...] są złączone z rożnych żyłeczek [...] ktore się złączáią y stáią błoniste, potym chrzęstkowáte y kościane. KirchFac 88. Ná wierzchu głowki dziecińney, czaszká głowna iest cále błonista, tákże się pokázuie puls w mozgu, tá błonista czaszká głowna stáie się potym kościána. KirchFac 115.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ rurka błonista: ▲ żyłeczka błonista (sz. zm.): ▲ [Meat] błonisty: