Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *BADEL, *BADYL

Słowniki:
T (badele), L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1698

Formy: lp Ms. badelu; ~ lm M. badele; D. badylów; B. uż. nosob. badyle

Znaczenia:

»sucha łodyga rośliny albo chwast, zielsko«: Pobiegł kursor, przez drogę, piorunem sie błysnął, Wtąż i przez gęste chepty i dzikie badyle Przemknął sie zwykłem traktem nie bawiący wiele Tak prędko w dziurę. KorczWiz 41. W Izraelu On Wąz na drodze czołgiem utaiony. Y tułaiąca zmija po badelu. ChrośJóz1745 V3. Badele plur. allerley Unkraut. T III 18. Weźmi badylow Bylice Suchey, potłucz ie y wybierz oddaliwszy plewy y paździerze, samą subtelną rzecz iak wełnę. VadeMed 185.