Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1743

Formy: lp M. bajacz; ~ lm M. bajacze; D. bajaczów

Znaczenia:

»ten, kto opowiada bajki, nieprawdziwe historie, gaduła, bajarz, plotkarz«: Do rozeznania tákich snow y niby obiawienia, czy są z Pana Boga, nie kmoszek álbo Baiaczow; ále ludzi rostropnych Swiętych zażywáć trzeba. BystrzInfAstrol 20 nlb.. Nie zgadzaią się y w tym Baiacze, iż iedni powiadaią, że była rodem z Anglii, inni, że z Moguncji [papieżyca Joanna]. ChmielAteny II 160.