Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BANDOLIER, BANDELER

Słowniki:
SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T, L, SWil nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1660

Formy: lp B. uż. nżyw. bandolier; ~ lm D. bandolierów // bandelerów

Etymologia: <fr. bandolière, bandoulière>

Znaczenia:

»pas przewieszony przez ramię, podtrzymujący ładownicę«: Ma [muszkieter] mieć [...] przy Pulwersaku [...] łádunki drewniáne z przykrywadlkámi (iákie więc v Bándolierow zwykłe bywáią). FredPiech A8-A8v. Przy muszkiecie trzebá będzie mieć Pięćdziesiąt sążni lontow w wozie. Prochu záś y kul/ iáko/ się wyżey rzekło/ á Miásto łádownice/ będzie káżdy [żołnierz] miáł Bándolier/ ze trzydziestą wiszących drewniánych naboiow/ skurą [!] powleczonych. FredKon 42.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ bandeler piechotny: Bandelerów piechotnych [...] 44 InwPuck 73.