Słownik XVII wieku

Słowniki:
L (bez cyt.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1606

Formy: lp M. bankiecik; D. bankieciku; B. uż. nżyw. bankiecik; ~ lm M. uż. nosob. bankieciki; B. uż. nosob. bankieciki; Ms. bankiecikach

Znaczenia:

ekspr. »przyjęcie, biesiada, uczta«: Skępstwo się ciebie dzierży, ledwie we dwie lecie bankiecik jaki sprawisz. MarszWojCz II 35. A drudzy y w podeszłym wieku mo wią/ nie opuszczaymy bánkiećiku żadnego/ win wybornych y korzennych potraw; błáwatno się stroymy/ muzyki/ podwiki/ y piiátyki záżywaymy [...]. StarKaz 640. Ledwie dźiewczynie śiedm lat; iusz iey wspomináią Młodźianow rożnych/ gachow. Do rąneczká z chłopcy Máło nie co dźień/ Piątkom pewnie nieprzepuszczą/ Muzyká/ Bánkiećiki/ taneczki/ rozmowki Z Męszczyznámi/ náuczą przed czásem wszytkiego. OpalKSat1650 32. Iadaćieć wy Fáruzeuszowie [!] z-wdowkámi, co bánkiećik to dom ztráci wdowká. MłodzKaz IV, 220. Te mu w głowie tkwiały Skrupuły poty, poki sie nie zapomniały, Bo mu oni wypocząć przez dwoj trzy niedziele Dali, lubo w piwnicy knuli fakcyj wiele. Co dzień do podziemnego spuściwszy sie lochu Przy bankiecikach zawsze radzą o swym Włochu, Jakby go wynicować, oszustnąć jakoby [...]. KorczWiz 72-73. Całe półtory niedzieli w Mińsku bawiłem się: ustawicznie na bankiecikach. ZawiszaPam 73. Zaproszono Krolewica Antigona na iakiś osobliwą konwersacyą, zalecony bankiećik; radżił się w tym Menedama, czy miał iachać na owe ochoty mieysce? GawłowŚlady A2. Stroić się pięknie, wesołych záżywáć Dni w kompániách, lubić bánkiećiki, W wczásách w wygodách, ućiechách opływáć Pocżął Pan młody: lecż mu zmieszáć szyki Chcący Rodźicy, y iego odrywáć Od kompániek z swymi rowienniki; Gdy należyćie wszystkie rzecży zważą, Do inszych Athen przenieść mu się każą. KwiatkowTheatrum 15-61 [16]. FERDYNAND, (mowiąc z za Kulissy.) WIdzisz go, co za zuchwała bestya, ten pan niedźwiadek? chciał sobie ze mnie bankiecik wyprawic [...]. BogusWHenryk 66.

◼ Przenośnie: ◼ O IEZV, IEZV, IEZV OTo, ná vtulenie niewymownego Pragnieniá twego, ten vbożuchny Bankiecik moy [utwór literacki pt. Bankiet albo historia...], á raczey twoy offiaruię, Poświęcam, dáię y oddáię [...]. BanHist 1 nlb.