W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 27.08.2024
BANKIETNICZEK rzecz. m
Słowniki:
L (XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1632
Formy: lp M. bankietniczek
Znaczenia:
ekspr. »ten, kto nadużywa uciech«: Kálwin wász miły bánkietniczek/ dla ktorego Genewá osobne wino/ y chleb gotowáłá/ ná wszáwą chorobę/ y ná dźiewięć innych sprosnych chorob okrutnych/ przez cztery látá zdychał/ w desperácyey wielkiey skonał/ iáko pisze Bolsecus vczeń iego/ w żywoćie iego. BirkEgz 15.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz BANKIETNIK, BANKIETNIŚ, *BANKIETOWNIK.
Autorzy: DL, WM