Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BARWICA, BARWICZA

Słowniki:
notują

Formy: lp M. barwica // barwicza; B. barwicę; N. barwicą

Znaczenia:

1. »kolor, wygląd włosów sukna«: Barwica nie łatwo zpełznie. SekrWyj 34.

2. »barwnik, pigment«: Barwka Barwicza Pigmentum. SłowPolŁac 2. Potrząsnąwszy spodem póltna ręką podbiiay, aby pokost Barwicę lepiey przyiął. SekrWyj 34. Barwica, rumienidło, un fard, couleur. KulUszDyk 4.

3. »kosmyki sukna, włosie lub suszone rośliny używane do wypychania zwłaszcza miękkich części mebli«: Bárwicá/ bárwiczká postrzygana. Tomentu[m]. [...] Gnaphalium [...] v. Kocanki. Kn 15. O Barwicę tyrudno, osobliwie gdzie Postrzygaczow nie masz. SekrWyj 35. Okrąg Ryba [...] ad hunc usum służy, że skorę z niey tomentô, to iest barwicą wypchawszy w cudze Kraie raritatis ergo posyłaią. ChmielAteny1755 I I, 530. Barwica/ Tomentum [...] Scheerwolle. DasHünDict Oo iij.