Etymologia: <może tur. *basulyk 'coś, co ma związek z żelazną maczugą; rzecz mająca służyć za maczugę'>
Znaczenia:
»bicz zakończony ołowianą kulą«: Nászy [żołnierze rzymscy]/ [...] żołędziámi ołowiánymi wielkimi/ ná rzemieniu długim vwiązánymi/ iákoby básáłykámi Fráncuzy gromili.CezWargFranc205. Oręża też/ ktorego Moskwá używa ná woynie/ nie zda sie nam tu opuścić: Pospolita ich broń łuk/ y sáydak strzałámi nápełniony/ siekierá álbo bardysz/ száblá/ y kieścień/ ktory Polacy básałykiem názywáią.GwagPaszkKronVII, 37. Básáłyk. Plumbata, ae, flagellum plumbum annexu[m] in extremo habe[n]s.SzyrDict8. Ociec moy bił was biczem, á ia was bić básałykámi, po prostu knutowáć was każę.MłodzKazIII, 140. Basałyk foüet avec du plomb entrelacé au bout de sa [!] corde.T III27.