Słownik XVII wieku

Słowniki:
SStp (bdelium), SXVI (bdelijum,; bez cyt.), Kn (bdelium), T (bdelium), L (bdelium), SWil (bdeljum) notują
SW, SJP nie notują

Formy: (w lp nieodmienny) lp M. bdelium; D. bdelium; B. bdelium

Etymologia: <łac. bdellium, z gr.>

Znaczenia:

bot. »gatunek drzewa i jego żywica, Daucus Singidium«: Wziąć Gáłbanu z pięć łotow/ Ammoniaku/ Bdelium po cztery łoty/ Vliczniku/ ktory Propolis Łácinnicy zowią/ łotow pięć/ Terpentyny sześć/ Wosku dwá łoty/ Gáłban y Ammoniak w winie rospuściwszy/ á Bdelium miáłko vtłukszy/ Wespoł pomieszać. SyrZiel 213. Weźmi Ammoniaku / Bdelium/ fig suchych mięśistych po dwu łotu. SyrZiel 220. Bdélium drzéwo y żywicá iego/ Bdellium, [...] arbor Bactriana vel Saracenica, etiam Medica, Indica, Arabica, mole oleae, folio roboris, fructu caprifici. Kn 18. Bdelium, drzewo i żywica. Bdelion, Baum und Gummi. Bdellium, l'arbre et la gomme. T III 30.