W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 01.03.2024
BEŁKOTLIWY przym.
Słowniki:
SXVI, L (XVI bełchliwy, XVIII), SWil, SW, SJP notują
SStp, Kn, T nie notują
Formy: lp M. m bełkotliwy; D. m bełkotliwego; C. ż bełkotliwej
Znaczenia:
1. »mówiący niewyraźnie, niezrozumiale, zacinający się przy mówieniu«: Był nádto málarz ieden przy kościele nászym Kolumbáńskim/ troiáką chorobą złożony. Bárwę ábowiem ná sobie miał podobnieyszą vmárłemu/ niż żywemu/ głuchy był z wielkiey cżęści/ y bárzo bełkotliwy. SpInZąbMłot 294 [297].
2. »wypowiedziany niewyraźnie, niezrozumiale«: A cóż o samej straszliwej tajemnicy Boskiej powiedzieć się może? Introib [!] jako w cepy z ministrantem się nie zgodzi albo jak przez próg przestąpienie będzie, prędki, bełkotliwy i nieuważny. MałpaCzłow 228.
3. »wydający odgłos właściwy gotującemu się płynowi, bulgoczący«: Wre ukrop bełkotliwy/ a sapliwe piany/ Obłok dymu czarnego burzy ná przemiány. TwarSLeg 18. Prowadzi na salę [Dziurdzi ks. Zbaraskiego]: "Acz i ja swoich - prawi - afektów nie chwalę, które do bełkotliwego podobne ukropu, do bystrszych nam dodają czasem słów pochopu". TwarSLegK 127. Mars im sam pojźrzy z twarzy. Jako rozpuszczony kruszec, i miedzi cierpliwej Wre ukrop bełkotliwy: Tak pałają, tak Trytonom Dnieprowym głębokim Ponurym grożą wzrokiem [o wojsku]. TwarSRytTur 9.
4. »o sforze psów: dużo szczekająca, hałaśliwa«: A jakoż to szlachcicowi przystojnie ma służyć, co kondysowi i samej bełkotliwej złai dało przyrodzenie. MałpaCzłow 187.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DL