Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BEN, BEEN

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują

Formy: (nieodmienny) lp M. ben // been; D. ben; B. uż. nżyw. ben; ~ lm D. ben

Etymologia: <łac. been z arab. bān>

Znaczenia:

»roślina z rodzaju Valeriana L. – kozłek; Valeriana officinalis«: Do lekarstw serdecznych/ miásto oboygá Ben/ to iest Kuczmerki Ormieńskiey/ ábo pachniącey/ może korzenia tego bespiecznie bráć/ y dáleko lepiey y bespieczniey/ niźli fałszowánego Ben. SyrZiel 268. Wężowniku dostatek mamy/ ktory tákże iáko y Been/ serdecznym lekárstwom należy. SyrZiel 1282. Ben ziéle/ báldryan czerwony/ kozłék czerwony/ Phu peregrinum, Valeriana rubra, Been rubrum, Ocymastrum Valerianum. Kn 20. Ben ziele, (valeriana rubra) rother Baldrian. rouge valeriane. T III 32.

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ ben czerwony: Zle niektorzy Aptekárczycy / zá Ben czerwony do lekarstw/ do ktorych Ben wchodzi/ tego ziela [ćwikły] korzeń biorą. SyrZiel 1282.