Słownik XVII wieku

Słowniki:
nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1727

Formy: lm B. beneficjencja

Etymologia: <łac. beneficentia+beneficium>

Znaczenia:

»dobry czyn; dobrodziejstwo, dobroczynność«: Żegnam kochanego koligata mego, wielmożnego jegomości pana Krzysztofa Urbanowicza [...], a osobliwie nie tak siostrę, jako macierzyńskie mnie, synom i córkom moim świadczone beneficencyją [!] [beneficjencyja?], wielmożną jejmość panią Annę z Wołłowiczów Urbanowiczową. WołłWTestBork 204.