W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 05.09.2023
BIAŁOKUROWATY przym.
Słowniki:
SXVI, L (XVI-XVII), SWil, SW notują
SStp, Kn, T, SJP nie notują
Formy: lp M. m białokurowaty; ż białokurowata; D. m białokurowatego; B. m nżyw białokurowaty
Znaczenia:
»o człowieku: mający jasne, płowe włosy, blondyn«: Osobá chędoga/ liberalis vultu, brody długiey y szerokiey/ białokurowáty [archiepiskop Herman Sergej]. OpisSmol A2. Raczkowski [...] Jerzy, białokurowaty, miał lat 30 anno 1633; odjechał od Walentego podobno do Moskwy z kimsi. TrepNekLib 300-301. Ten iest białokurowáty ku temu troszkę gárbaty. BączFortuna 89. Które [grzebienie z rysich paznokci] takowej są mocy, że żółty włos w czarny, a siwy w białokurowaty obraca. NowSakBad 331. BLONDIN [...] Qui a les chereux blonds Flavis capillis adolescens. BIAŁOKUROWATY BIAŁOKUROWATA. DanKolaDyk i, 203.
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Dziesięć lisowátych do iednego białokurowátego ná porádę chodzą. RysProv III, 6.
Związki nieprzyporządkowane do znaczeń:
Przysłowia, sentencje, skrzydlate słowa: Dziesięć lisowátych do iednego białokurowátego ná porádę chodzą. RysProv III, 6.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorzy: KS, PK