W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 29.11.2018
BIAŁOSKÓRNIK rzecz. m
Słowniki:
notują
Formy: lp M. białoskórnik; D. białoskórnika; ~ lm M. uż. osob. białoskórnicy
Znaczenia:
»garbarz wyprawiający cienkie, delikatne skóry«: TE skory zánieś do biało skornika/ á proś go/ żeby mi je dobrze wygárbował. VolcDial 68. Z Miast y Miasteczek, tym sposobem Pobor wybierany bydź ma. [...] Białoskornicy, czerwoni Garbarze, y ktorzy Zamsze wyprawuią przy wielkich Mieściech, po złotych sześci: a towarzysze ich, po złotemu. VolLeg III 222-223. Białoskornicy, czerwoni Garbarze, y ktorzy zamsze wyprawuią, przy wielkich Mieściech po złotych 16: á towarzysze ich po zł: dwu, y gr: 20. VolLeg III 391. Biáloskornik/ Coriarius. Kn 26. Garbarz ein Gärber Białoskornik ein Weitzgärber. KellGram 218. Białoskornicy z Folusza pustego. InwMalPolPom VII 104. Białoskornik, controyeur. KulUszDyk 6.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorzy: KS, PK