Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *BIŁŁUGA, *BIAŁUCHA, *BIEŁHA, BIEŁUGA

Słowniki:
L (w in. zn.), SWil, SW, SJP (bieługa) notują
SStp, SXVI, Kn, T nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1606-1608

Formy: lp M. biłługa // biełha // białucha; N. biełhą; ~ lm M. białuchy; D. bieług // biłługów

Etymologia: <rus. biełucha>

Znaczenia:

»ryba z rodziny jesiotrowatych«: Iż piątek był, rybami odprawowano, których barzo mało było świeżych [...] słonemi narabiano, jesiotry, białuchy, sędacze. NiemPam 54. Wszelaka ryba w niej [rzece] jesiotr i czeczuga gęsto, białucha. NiemPam 153. Na miejsce jego [łososia] jest biełha, sama rapie [...] podobna. NiemPam 154. [Rzeka] rybna jesiotrem, biełhą, która jest na kształt rapy u nas. NiemPam 261. Ryb posłowie mieli siła owych sterledów Biłługow okrutne Połcie. PasPam 173-173v. 10 Martii ubiłem dwóch łosi [...] Posłałem tę zwierzynę jp. feldmarszałkowi Szwemetowi, który w Mińsku wdzięcznie przyjął i przysłał mi bieług, jesiotrów, sterli gromadę. ZawiszaPam 152.