Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (XVIII w.), SWil, SW, SJP notują
SStp, SXVI, Kn nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1680-1689

Formy: lp M. bibuła; D. bibuły; B. bibułę; N. bibułą; Ms. bibule

Etymologia: <łac. bibulus>

Znaczenia:

»rodzaj papieru dobrze wchłaniający ciecze«: Ten [wosk] gdyć skrzepnie na bibule, możesz znowu przy węglu trochę rozgrzać. SekrWyj 47. Toż wino, nim się da do używania, ma się przecedzić przez gęstą chustkę, alboby lepiey przez bibułę. SekrWyj 156. Item weźmi másłá młodego nie słonego, wosku żołtego zárowno, rospuść nad ogniem, iak przestydnie, przyday białek od iájá ubity, umieszay, násmaruy bibułę y przyłoż, czyn to dwá rázy ná dzień. PromMed 104. Wpráwiwszy kiszki w moszná, weś bibuły, z mocz octem, uczyń piełkę okrągłą, przyłoż ná słábiznę kędy Ruptura. CompMed 506. [...] rospuściwszy [sól] przecedź przez bibułę, y wysmaż ná tyglu, aż do suchości, potym włoż do tygla [...]. CompMed 507. SMáruy máścią Topolową z winem zmieszawszy nád ogniem, ná wierzch kłádź bibułę. CompMed 597. Możesz także tym Likworem bibułę nakropić, y na skronie lub napuchłe szczęki przyłożyć. BeimJelMed 265-266. [...] rano przecedziwszy przez Bibułę, day wypić zaraz po obiedzie; nie na czczo. BeimJelMed 414. Balsamus Vitae Hoffmanni w Bibule Skropioney, na dołek serca przyłożony wielce pomocny. BeimJelMed 594-595. Sam widziałem nakształt bibuły kawałek Albestu, ktory do ognia przytkniony, był iák ogien, odięty od ogniá wlot znowu cały iák bibułá. ChmielAteny1755 I 550. Bibuła. Leschpapier. papier brouillard, papier gris; biberon. T III 41. bibuła inkaust wsiąknęła. T III 2628. Spal oboie w garczku zálepiwszy y ut[r]zyi, przydáy bibuły zwyczayney spaloney puł łotá, zmieszaney w kupę y zrob subtelny proszek. VadeMed 118.