Słownik XVII wieku

Słowniki:
T, L (bez cyt.), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1612

Formy: lp M. bielarz; ~ lm M. bielarze

Znaczenia:

1. »rzemieślnik zajmujący się wybielaniem płótna«: Owosám dziewko/ zánieś to płotno ná bieláwę. Mieszkáją támo dwáy Bielárze (dwie Bielarce) dowiáduy się miedzy ludźmi/ ktory (ktora) nalepiey bieli. VolcDial 74.

2. »rzemieślnik zajmujący się tynkowaniem, bieleniem ścian wapnem«: BLANCHISSEUR de muraille [...] BIELARZ co ściany bieli mularz. DanKolaDyk I, 201.