W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 10.01.2019
BIESIADNIK rzecz. m
Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI-XVII), SWil, SW, SJP notują
SStp nie notują
Formy: lp M. biesiadnik; ~ lm M. uż. osob. biesiadnicy; D. biesiadników
Znaczenia:
1. »gość, uczestnik biesiady«: Biesiádnik/ v. Gość ná biesiedzie/ [et] Goście. Kn 29. Goście/ biesiádnicy. Conuiuium [...] Conuiuae. Kn 204. Położyłeś się y sám [o herkulesie kładącym się na stosie]: Y y nie ináczey práwie/ Jáko/ kiedybyś będąc ozdobion wieńcámi/ Leżał biesiádnik/ mędzy winnymi kuflámi. OvOtwWPrzem 356. Zaraz owi zaproszeni Xiążęta biesiadnicy, wielkim w zbroinych żołnierzy tłumem okrążeni byli. MikSil 238. Wielu [...] krotofilnych biesiadnikow pustelniczemi Abstemiuszami [stało się]. BystrzInfAstrol 14 nlb.. Bankietnik, biesiadnik. 1) Schmauser, Gast beym Gastmahl. T III 22. Biesiadnik. 1) Schmauser, Schmaus-Gast. [...] 1) un convié; celui qui est prié à un banquet. [...] § 1) biesiadnicy (goście) się pokłocili. T III 46.
2. »gospodarz biesiady przyjmujący gości«: Biesiádnik co vcztę spráwuie/ biesiadny ábo bánkietowy rządcá/ Conuiuator [...] Conditor instructorque conuiuii [...] Modiperator [...] Dominus conuiuii [...] Arbiter bibendi [...] Rex mensae [...] Magister bibendi [...] Magister coenae. Kn 29. Gospodarz biesiádny/ co sprawuie bánkiet/ vcztę gościom. vide Biesiádnik. Kn 205. Márszáłek weselny/ biesiádny. Symposiarchus [...] Architriclinus. Thaliarchus [...] vide Biesiádnik 2. Kn 390. Biesiadnik. [...] 2) Schmaus-Wirth. [...] 2) le maître de festin; l'hôte qui donne festin. T III 46. Biesiádnik/ Convivator, oris g. m. Der die Gastung halt. DasHünDict Ooiiijv.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA