W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 10.01.2019
BIESIADOWANIE rzecz. n
Słowniki:
SXVI, Kn, T, SWil, SW, SJP notują
SStp, L nie notują
Formy: lp M. biesiadowanie; ~ lm M. biesiadowania
Znaczenia:
1. »ucztowanie«: Biesiádá/ Biesiádowánie powszechnie/ ledá iákich person/ posiedzenie wesołe przy trunku ábo przy potráwách. Compotatio [...] Concoenatio [...] Epulatio [...] Accubatio epularis amicorum. Symposium [...] Bánkiet. Kn 29. Biesiadowanie. 1) das Schmausen [...] 1) banquetement. [...] § 1) częste biesiadowania go zubożyły. T III 46-47. Biesiadowanie/ Epulatio, onis, gen.f. Gastung/ Gasteren. DasHünDict Ooiiijv.
2. »o zwierzętach: bytowanie, żerowanie«: Biesiadowanie. [...] 2) das Fortkommen der Thiere und Pflantzen. [...] 2) avancement d'une bête, d'une chose qui croît. [...] 2) przebywanie i biesiadowanie słoniow naybarźiey bywa przy rzekach. T III 46-47.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autorka: DA