W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 21.07.2011
BINDAŁ rzecz. m
Słowniki:
SStp, SXVI, L ((XVII)), SWil, SW notują
Kn, T, SJP nie notują
Formy: lp M. bindał; ~ lm M. bindale
Znaczenia:
»przepaska«: Ktemuż bindał dech tęgi zvst przewiewał po mnie. OvŻebrMet 124. Tego też pilnie przestrzegáć, áby zwolná á niegwałtownie suszyć [koronki], á náostátku iuż wyciągnione, ná Słońcu rospostrzeć, á potym one do wszelkiego stroiu ábo vbioru iáko to ná Kornety, na puł Kornecie, y ná cáły Puząn, ná Bonety, ná Máloty, ná Gármitury, ná Fartuchy, Bindale, y Bindási zażyć może [...]. HaurSkarb 354.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Patrz binda, bindalik.
Autorki: JCh, RB