Słownik XVII wieku

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVI-XVII), SWil, SW notują
SStp, SJP nie notują

Formy: lp M. bindarzyk; B. uż. nżyw. bindarzyk

Etymologia: <niem. Bindwerk>

Znaczenia:

ekspr. »ogród kwiatowy lub ziołowy, wirydarz«: Bindarz/ bindarzyk. vide Wirydarz. Kn 31. Viridarium Bindarzik ogrodek do ziol. SłowPolŁac 143. Z tegoż alkierza drzwi na bindarzyk na zawiasach, drugie do komórki, tamże skrzyńsko złe, bez zamknięcia. InwKal I 198. Wyszedłszy ze dworu ex opposito stoi bindarzyk płotem w sztacheciki ogrodzony, ale ten płot zły. InwKal I 767. Przy tym dworku bindarzyk pusty alias ogródek nie ogrodzony, zaraz przy oknie leżący. InwKal II 71. Idąc od wrót do dwora po prawy ręce bindarzyk w kije ogrodzony bez ulic(z)ki. InwKal II 92. Idąc ze dworu po prawy ręce bindarzyk z ulic(z)ką w laski ogrodzony. InwKal II 93. Bindarz, Bindarzyk, obs. ein Lust-Garten. jardin de plaisance. T III 49. Bindarz, bindarzyk, wirydarz szpalery ogrodowe. DudzZbiór 34.