Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: *BISZKONT, *BISZKUNT

Słowniki:
L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, T, SJP nie notują

Najwcześniejsze poświadczenie: 1654-1676

Formy: lm D. biszkontów; B. uż. nosob. biszkunty

Etymologia: <(bies) + kunszt, z niem.>

Znaczenia:

»figiel, psota«

▲ Ustabilizowane połączenia wyrazowe: ▲ psi biszkont, psi biszkunt: Któż by mógł wypowiedzieć [...] Przysięgłe obietnice, złości wyrządzania, Pojrzenia konające, słowa rozpalone, Dyskursy do pół sensu nie doprowadzone, Szepty zalotne w ucho, szczypania łechciwe I wszytkie psie biszkunty ręki niewstydliwe! MorszAUtwKuk 327. Rzekłby drugi, że jeszcze dziewczę jest bez winy. A ona się już z młodu psich biszkontów uczy I w tym się do ośmi lat ono dziewczę ćwiczy. WierszForBad 154.