.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
◆
Związki frazeologiczne:
◆
blask mi,
blask mi coś czyni (
sz. zm.),
blask mi coś uczyniło »coś oślepia; coś oślepia; coś oślepia«:
Biié łuná od czégo/ [...] vide Odbiia się 2. Blásk mi. Kn 30.
Blásk mi/ blásk czyni iáka rzécz/ [...] vide Przérażam. [...] Práwie olsnął od blásku/ iasności. Kn 34.
blask mi, blask mi to czyni. das Licht blendet mich. le trop grand éclat m`eblouït les yeux, m`ofusque la vuë. T III 55.
[...] promienie Korony [...] słusznieby mi blásk czynić/ y przystępu do cáłowánia ręki W. K. Mości bronić miały [...]. DobrPol I, 90.
blask mi, blask mi to czyni. das Licht blendet mich. le trop grand éclat m`eblouït les yeux, m`ofusque la vuë. T III 55.
Blask mi Dyáment uczynił. ErnHand 389.
◆
blask mi od niego »to jest mi niemiłe, wzbudza moją niechęć«:
Mił-éś mi iák sol w oku. Kolé mię w oczy. Blask mi od niego. [...] V. Nie mogę ná to pátrzyć. KnAd 499.