W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 07.03.2019
Warianty fonetyczne:
BLEKOT, BLEGOT
Słowniki:
SStp (
blekot, blegot),
SXVI (
blegot),
Kn (
blekot),
T (
blekot, blegot),
L (
blekot),
SWil (
blekot, blegot),
SW (
blekot, blegot),
SJP (
blekot) notują
Znaczenia:1. »człowiek mający wadę wymowy, jąkający się«: Blegot niewymowcá/ Vide/ Wielomowność nie iest wymową. ManTobPhr 9.
Blékot / momot/ prędkomowny / Atypus, qui male exprimit [...] Qui inexplanata est lingua. [...] Psellus siue Balbus qui literam vel syllabam pronuntiando praeterit. Kn 35.
Momot/ vide/ Blékot/ Záiąkliwy. Kn 424.
Niéwymawiáiący dobrzé/ nié wypráwnego ięzyká. Inexplanatâ linguâ homo, [...] v. Blékot 1. Kn 541.
BREDOUILLEUR [...] BLEKOT momot prędkomowny. DanKolaDyk I, 229.
Blegocę, Blegot, vid. Blekocę. T III 57.
Blekot. Laller, Stammler, der die Worte verbeiszt. baragoüineux; un begue, brédoüilleur. T III 57.
Momot, mamot, blekot. Stammler. brédoüilluer, bégaïeur. T III 856.
Blekot/ Atypus, i, g. m. stamler. DasHünDict Ppv.
2.bot. »roślina trująca stosowana w medycynie: bieluń, Datura albo lulek, Hyoscyamus albo szalej, Cicuta«: Blékot/ ziélé. vide Biélun. Kn 35.
blekot ziele, vid. Bielun T III 57.
przyley [...] Cytryne cáłą subtelno pokráianą, Blekotu łotow pięc, Gałki Muszkátowey, Cynamonu subtelno utártych po ćwierci łotá. VadeMed 311-312.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]