W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 28.08.2008
BLUJ rzecz. m
Słowniki:
T, L (XVII-XVIII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1613
Formy: lp M. bluj; D. bluju; N. blujem
Znaczenia:
»ten, kto zwraca przez usta zawartość żołądka, wymiotuje«: Bluy. Vomitor, nauseator. Wemeias. SzyrDict 19. Bluy, vomisseur. KulUszDyk 8. Bluy. Brecher; der sich offt übergiebt. celui qui vomit souvent. T III 61.
Ustabilizowane połączenia wyrazowe: psi bluj: Wziąć [...] korzenia psiego bluiu trawy dwá łoty. SyrZiel 1304. Psi/ trawy świeżey do swego czyścienia używáią/ záczym womity miewáią/ y ztąd názwáli ią Psimbluiem. SyrZiel 1304-1305. Psibluy/ álbo Psia pasza/ [...] Gramen caninum, Canarina, Cynagrostis, Gramen canarium Hundtsgrap/ Hundtstzahn. SyrZiel 1306.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM