Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BODŁAK, *BODLAK

Słowniki:
notują

Formy: lp M. bodłak; B. uż. nżyw. bodlak; ~ lm D. bodlaków // bodłaków; B. uż. nosob. bodlaki // bodłaki

Znaczenia:

1. »roślina kłująca, np. szakłak, głóg, oset«: Bodłak/ [...] Bodzięniéc [...] Rhamnus [...]. Kn 39. Bodzieniéc et Bodłak [...] roża polna/ [...] Málinowy krzaczék/ [...] Szákłák/ [...] Oset wielki. Kn 663. Krzak kolący ciernisty, álbo bodłak. MłodzKaz III, 270. BOUQUESPINE [...] Rhamnus, i, BODŁAK Ziele inaczey oset czarny ktore wydaie ziarnka lekarskie y czyszczące. DanKolaDyk I, 219. SETIM Drzewo [...] z opisania S. Hieronimá podobne iest do drzewa ordynaryinego nászego Spina álbo áliäs [!] głog álbo Bodłak rzeczonego. ChmielAteny1755 I I, 542.

2. »kolec, cierń«: TO ziele [krzyżowniczki]/ máło nie może bydź miedzy osty poczytáne/ dla bodących iego bodlaków. SyrZiel 1346. Drzewá iáłowcowe, miásto liścia, máią kolce, bodłáki, ciernie. MłodzKaz III, 41. ESPINGLE [...] Záżywano przedtym kolcow od cierni álbo bodłakow od ostu, nim szpilki wynaleziono, czego ieszcze záżywaią chłopi. DanKolaDyk I, 541.