Słownik XVII wieku

Znaczenia:

»pobożne rozmyślanie«: Wymawia go [św. Jakuba] tedy Author Imperfecti Operfecti Operis, iż nie z ambicyiey to uczynił/ że się starał bydź przy boku Pańskim/ ale z doskonałey bogomyślności. StarKaz II, 627. Po Pustyniach konwentach y roznych poboznych zgromadzeniach w wolnym Sumnieniu Szczegulną tylko pasą się Bogomyslnoscią. PasPam 281v. Modli się Piotr, a po modlitwie łaknie; tak to widzę z Duchowieństwem, z bogomyślnością może chodzić pospołu ułamnostka apetytowa. MłodzKaz IV, 105-106. Ustąpiła bogomyślność i pobożność światowomyślności i niezbożności, któż bowiem bardziej a często podczas Najświętszej Ofiary myśli, jakoby do gustu nagotować, smacznie zjeść, dostatkiem wypić, miluchno pokonwersować, tej i owej osobie po świecku się podobać, u ołtarza do oka i plejzyru galanto obrócić, Mszą na zalecenie doskonałości nieszczęśliwej albo dogodzenie czyjemu czasowi króciusieńko odprawić, do szkatuły przyczynić, do promocyi honoru i intraty swojej choćby przez symoniją dopomóc, zgoła we wszytkim i zawsze zbyteczny swój apetyt i łakomstwo wypełnić i ukontentować, jeżeli nie ksiądz, którego, pożal się Boże zgorszenia, nazwała ex usu łacina: libido et avaritia. MałpaCzłow 229.