W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 27.02.2016
BORGOWAĆ czas. ndk
Słowniki:
Kn, T, SJP notują
SStp, SXVI, L, SWil, SW nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1621-1643
Formy: bezok. borgować; ~ cz. ter. lp 1. os. borguję; lm 3. os. borgują; ~ cz. prze. lp m 1. os. borgowałem; lm mos 3. os. borgowali; nmos 3. os. borgowały; ~ im. wsp. borgując
Znaczenia:
1. »(sprze)dawać co na kredyt«: Borguię/ wiérzę komu czégo w przédániu/ Fidem alicui habeo argenti. Kn 42. Dáię ná słowo/ ná krédyt/ vide Wiérzę [...] Borguię. Kn 112. Kilkaset złotych, szaty mię kosztują, Wżdy muszę głód mrzeć, bo mi nie borgują. NiebAnBad 259. Birguię Credo. SłowPolŁac 4. Właśnie kiedy do lasa gromada więc wpadnie, Wali żelazem drzewa na kupę szkaradnie, Tak oni, nie borgując i namniejszej duszy Walili ciała ludzkie pobite na stosy Nie patrząc na stan, na płeć, na dziecinne lata. ZimBSiel 165. Borgowałem mu zboża wiele rázow Borguję ich borge. DobrGram 435. Kiedy Pan borgowáć zákaże, to też Vrzędnik niech żadnych nie pokázuie Retęntow. HaurEk 68. Czeladzi i sinom młodym niegospodarzom aby nie borgowali pod niezaplaczęniem piwa i gorzałki karczmarcze. KsPtaszUl I, 556. Karczmarze y karczmarki aby piwa nie borgowały gospodarzom telko za gr. 3. KsPtaszUl I, 556.
2. »darować, pozwalać, oszczędzać«
# Użycia metajęzykowe: # [Verba] Bleichen Blechowáć Borgen Borgowáć Bracken Brákowáć. WojnaInst 175
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: PK