W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 22.04.2013
*BRAWOWNIK rzecz. m
Słowniki:
nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1677-1694
Formy: lp B. uż. żyw. brawownika
Znaczenia:
»człowiek zuchwały, zawadiaka«: Na jednego brawownika pod Gołębiem. Muchami malkontentow, bąkiem nazwał, żartem, Hetmana i marszałka, sam będąc bękartem, Bo żadnego z tych wszytkich nie mogę zwać synem, Co matkę zabijali wonczas pod Lublinem. PotFraszBrück I 133.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM