W TRAKCIE OPRACOWANIA Data ostatniej modyfikacji: 04.04.2025
BROK rzecz. m
Słowniki:
T, L (XVII), SWil, SW notują
SStp, SXVI, Kn, SJP nie notują
Najwcześniejsze poświadczenie: 1677-1690
Formy: lp M. brok; D. broku
Etymologia: <niem. Brocken 'okruch, kawałek'>
Znaczenia:
»drobne strzeleckie ziarnka ołowiane lub żelazne, używane do polowania zwłaszcza na ptaki, śrut «: Rozumiejąc coś więcej jeden z nich o sobie, Chciał przede mną na onej popisać się próbie: Dwie garści wsuwszy broku do fuzyjej spore, Wiedząc o pewnych ptakach, poszedł na oborę, I nic nie uważając, że szkodę uczyni, Strzeliwszy, zabił kawkę, wołu i dwie świni. PotFrasz2Kuk II 434. Brok der Vogel-Schrot. WojnaLust 73.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]
Autor: WM