W TRAKCIE OPRACOWANIA
Data ostatniej modyfikacji: 31.03.2025
Znaczenia: »człowiek zachowujący się ordynarnie, nadużywający siły lub przewagi w stosunku do słabszych, grubianin«: Stánął Poseł z rozkazem Páńskim u Nabala, Zdumiał się że w Dom tráfił tákiego brutala. Ktory nietylko przyiął komplement DAWIDOW (Posła zfukał) tył skrobiąc, iák zwyczay u żydow. DrużZbiór 48.
[...] Ná pożegnániu powiem mu [mężowi]: brutalu, Iuż z tobą żyię rok dziesiąty trzeci, Dłużey nie myślę [...]. DrużZbiór 534.
Jak powiadaią, ma to bydź brzydki koczkodan; oczy iak zbóyca, czoło łyse, marsowate, zły, swarliwy, chimeryk, brutal, y iednym słowem straszydło, ledwo do ludzi podobne. MolierBogusWSzk 82.
Co to, to nie Co do humoru, z diabły kładź go w paragonie. Wielki brutal, złośliwszy nad smoki, y żmiie, Gdy gada, gdyra, a gdy macha, zaraz biie [Aryst]. ZabłFFirc 12.
[więcej cytatów w Korpusie Barokowym]