Słownik XVII wieku

Warianty fonetyczne: BUCIEŃ, BUCIEN, *BUCIŃ

Słowniki:
SXVI, Kn, T, L (XVII bez cyt.), SWil (w in. zn.), SW (w in. zn.) notują
SStp, SJP nie notują

Formy: lp M. bucień // bucien; D. bucinia

Znaczenia:

»roślina jadalna z rodziny baldaszkowatych, znana w Syrii i Azji Mniejszej, woszczyca; Malabaila Sekakul Russ.«: To ziele [przyjemka] [...] Liścia więcey do Wosczyce ábo do Bucinia/ niźli do Piotrusczáne[g]o ábo Opichowego podobnego/ zupełney zieloności. SyrZiel 741. Wosczycá álbo Bucien/ Rozdział 115. Visnaga, Bisnaga [...] Gingidium tertium Syriacum. SyrZiel 1198. WOszczycá álbo Bucień/ iest trzeci rodzay/ Syriyskiey ábo Cylickiey Trzebule. SyrZiel 1198. Bucień ziéle/ Woszczycá Vrsin. Gingidium. Kn 51. Woszczycá ziéle/ v. Bucięń. Kn 1283.